صمیمانه با جوانان وطنم صمیمانه با جوانان وطنم

حمد و سپاس خدای محبوب را سزاست که جوانی را آفرید. که اگر جوانی نبود، زندگی به آسمان بی‌ستاره می‌مانست و باغستانِ بی‌گل و گیاه و حیاتِ بی‌آب و آینه. سلام اگر چه آرزوی شادابی و سلامتی است، اما احساس می‌کنم که در مقابل شما چیزی کم دارد. آدم اگر در قبال صمیمیت سوسن، بلوغ بنفشه و سلوک نسترنهای وحشی، به سلام و سر تکان دادنی اکتفا کند، جفا کرده است. اگر در مقابل غمزه‌های جنون‌زای نرگس، قنوت قمریان غمزده، تسبیح طربناک جوانه‌های نورسته و شفافیت شوق‌آور قلب شقایق، فقط لب بتکاند و از خود بی‌خود نشود، چشم دلش را باید به معاینه باغبانی حاذق بسپارد. از او آغاز کن وقتی که تنهای تنها می شوی، وقتی که دوستانت، آنها که نیازمند یاری شان هستی، درست در حساسترین نقطه رهایت می کنند. وقتی در دست همانها که پشتوانه و پشتگرمی محسوبشان می کردی، خنجر می بینی. وقتی زیر سنگی که به استواری اش سوگند می خوردی و تکیه گاهش می شمردی، ماری خفته می بینی که در تکان حادثه از خواب جهیده است. وقتی که امواج امتحان، خاشاک دوستیهای سطحی را می روبد و لجن متعفن خودخواهی و منفعت طلبی را عریان می سازد. وقتی که هیچ تکیه گاهی برایت نمی ماند و هیچ دستی خالصانه به دوستی گشاده نمی گردد، یک ملجا و امید و پناهگاه می ماند که هیچ حادثه ای نمی تواند او را از تو بگیرد. او حتی در مقابل بدیهای تو خوبی می آورد و بر روی زشتیهای تو پرده اغماض می افکند. اگر بدانی که محبت و اشتیاق او به تو چقدر است، بندبند تنت از هم می گسلد. او به عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام می فرماید: اگر آنها که به من پشت می کنند، میزان اشتیاق مرا نسبت به خویش بدانند، قالب تهی می کنند. حتما دانسته ای که او کیست. پس چرا در انتها به او برسی؟! از او آغاز کن. پیش و بیش از همه خدا را دوست بگیر و همورا ملاک و شاخص دوستیهایت قرار بده. هر که به خدا نزدیکتر و صفات خدایی در او متجلی تر، دوست تر و صمیمی تر. و تو که چنین دوستی و رفاقتی می طلبی، خود پیش از دیگران به خلق و خوی الهی متخلّق می شوی. دلت همیشه گرم خدا باد. پنجره را باز کنید سلام ای چشمها! ای چراغها! ای روشنیهای دیده! و ای عزیزان ندیده! ما به دنیا کودکانه نگاه می کنیم.